Histori e vërtetë: Dashuria ime e parë u rishfaq pasi u fejova me një tjetër

“Kur i dashuri  im i shkollës së mesme, Alberti*, u prish me mua kur ishim 21 vjeç, u shkatërrova. Ai po shkonte jashtë shtetit për të vazhduar arsimin e tij dhe nuk mendonte se ishte një ide e mirë të kishim një marrëdhënie të gjatë në distancë. Kuptova nga ku po vinte – isha në universitet dhe nuk isha gati të dëshprohesha – prandaj e pranova vendimin e tij, por në të njëjtën kohë e kisha të vështirë ta lë të shkoj sepse e kam dashur shumë.

Gjatë dy viteve të ardhshme, Alberti dhe unë qëndruam në kontakt, kryesisht me anë të postës  pasi që në atë kohë nuk kishte internet dhe kushtonte shumë për të thirrur ndërkombëtarisht. Përfundimisht, megjithatë, ne vazhduam jetët tona dhe ndërpremë komunikimin. Prapëseprapë, kurrë nuk pushova së menduari për të dhe dëshiroja që gjërat të kishin punuar ndryshe për ne. Në thellësi, besoja se ishim shpirtë binjak.

Një jetë e re me një dashuri të re

Kur isha 28 vjeçe rashë në dashuri me Visarin*, një burrë më të vjetër, të cilin e njihja në palestër. Në kohën kur ai po kalonte një divorc, ne erdhëm në një pikë për t’i marrë gjërat ngadalë.

Për pesë vitet e ardhshme, Visari dhe unë gëzonim një marrëdhënie të lumtur. Ai erdhi nga një familje e mirë, ishte e pasur dhe e suksesshme, dhe ishte e bukur për tu nisur. Kur ai më propozoi kur isha 33 vjeç, unë i thashë po me një rrahje zemre. U zhvendosëm menjëherë me të dhe planifikuam për një jetë së bashku.

Ishte një nga periudhat më emocionuese të jetës sime. Ajo që gjeta më emocionuese ishte organizimi i dasmës sonë, të cilën e kishim planifikuar për vitin e ardhshëm. Ne gjithashtu ishim të prirur për të filluar një familje sa më shpejt që të ishte e mundur, kështu që ne madje filluam kërkimin e parashkolloreve dhe kërkimin e dhomave të fëmijëve së bashku.

Një telefonatë surprizë – dhe një takim të rastësishëm

Katër muaj para dasmës, mamaja më tha se dikush me emrin Albert kishte thirrur shtëpinë e saj, duke më kërkuar mua. Ai nuk kishte lënë një numër telefoni.

Një mëngjes në fundjavë isha në supermarket kur dikush më kapi në shpatull. Kur u ktheva, pothuajse më ra shporta e blerjes – ishte ishi im, Alberti! Ai më tha se ai kishte telefonuar në shtëpinë e mamasë por i ishte thënë se isha larguar. Ai ishte kthyer në Kosovë për më mirë dhe donte të lidhej sërish me mua.

Kur e pashë Albertin, ndjenjat që mendova se ikën përgjithmonë, u kthyen. Isha kaq e lumtur ta shihja atë që e përqafoja atë dhe që dukej si një përjetësi. Folëm pak dhe ai më tha se donte të kalonte kohë me mua tani që ai ishte kthyer. Ndërsa po nxitonte, ai mori numrin tim celular dhe premtoi të më thërriste në mbrëmje. Nuk më telefonoi derisa u ktheva në shtëpi që kuptova se  kisha harruar t’i tregoja Albertit se isha e zënë.

Ju kurrë nuk e harroni dashurinë tuaj të parë

Pasi Alberti më thirri më vonë atë ditë, isha mbi hënë. Në ditët që pasuan, kaluam shumë kohë së bashku. Isha në pushime vjetore kështu që unë mund ta takoj atë gjatë ditëve të javës pa dijeninë e Visarit. Unë vendosa të mos i thosha të fejuarit tim, sepse nuk mendoj se do ta kuptonte. Përveç kësaj, nuk ishte tradhëti.

Pas vetëm tre javësh që dilja me Albertin, më dukej se isha ende në dashuri me të. Ai nuk dukej se I interesonte që unë isha e fejuar. Ai më tha se kurrë nuk ndaloi se dashuri mua dhe donte që ne të jetonim përgjithmonë në jetën e njëri-tjetrit. Ai donte të dinte nëse unë ende e doja atë.

Për habinë time, nuk kishte asnjë konfuzion në lidhje me atë se si ndihesha. Visari ishte një njeri i mahnitshëm, por ai nuk e bëri zemrën time të këndonte si e bëri Alberti.

Sa herë që mendoja për Albertin, unë kisha flutura në bark dhe ndjeva sikur isha në qiellin e shtatë, ndërkohë që nuk pashë ato ndjesi me Visarin. E dija që duhej të isha e vërtetë me veten time. Visarimeritonte një grua që e donte me gjithë zemrën dhe shpirtin e saj. Sigurisht që e desha, por jo aq sa meritonte.

Vështirë të them lamtumirë

Vendosa të prishja fejesën time me Visarin, në mënyrë që të filloja përsëri me Albertin. Ishte biseda më e vështirë që kisha pasur ndonjëherë me dikënd. Unë kërkova falje për mënyrën se si përfunduan gjërat dhe i thashë atij se nuk do të isha e drejtë me të nëse do të shkoja përpara me martesën.

Unë shtova se nuk e kisha parashikuar që Alberti të kthehej në jetën time ose të kisha ndjenja kaq të forta për të. Për shumë vite, dashuria ime për Alberti mbeti e fjetur – si mund ta dija se do të ringjallej?

Visari nuk e mori lajmin mirë. Ai e vlerësoi ndershmërinë time, por më akuzoi për sjelljen e turpit në familjen e tij dhe shkatërrimin e jetës së tij. Për t’i bërë gjërat më keq, ne ishim vetëm disa javë nga martesa dhe duhej të anulonim martesën dhe muajin e mjaltit.

Nuk është çudi që prindërit e Visarit, vëllezërit e motrat dhe miqtë e tyre ishin të zemëruar me mua. Kam pranuar plotësisht fajin dhe i kam kërkuar ndjesë të gjithëve, por e dija se po bëja gjënë e duhur.

Tetë vjet më pas, Alberti dhe unë jemi të martuar dhe kemi dy fëmijë dhe nuk mund të isha më e lumtur. Kur përfunduam së bashku, ishte sikur nuk ishim kurrë larg. Ne të dy donim të kalonim pjesën tjetër të jetës sonë dhe nuk kemi humbur kohë duke formalizuar marrëdhëniet tona. Nga respekti për Visarin, unë zgjodha të kisha një martesë të vogël, me vetëm disa nga mysafirët, të ftuar në drekë në shtëpinë e motrës sime.

Ndërsa ndihem e tmerrshme për atë që ndodhi me Visarin, e dija se martesa me të do të ishte një mashtrim i plotë. Asnjëri prej nesh nuk do të ishte i lumtur dhe nuk kishte asnjë mënyrë që ai të më lejonte të vazhdoja të varjoja me Albertin. Kam ndjekur zemrën time dhe nuk kam keqardhje, edhe pse i kam lënduar shumë njerëz përgjatë rrugës “.