Shtatzënia dhe Moslindja (Aborti Spontan)

Moslindja është humbja e fetusit përpara javës së 20 të shtatzënisë. Termi mjekësor për humbjen e fetusit është abort spontan, por “spontan” është fjala kyçe këtu sepse gjendja nuk është abort në përkufizimin e zakonshëm të termit.

Më shumë se 80% e moslindjeve apo deshtimeve ndodhin brenda tre muajve të parë të shtatzënisë. Moslindjet kanë më pak gjasa të ndodhin pas 20 javëve të shtatzënisë; këto quhen aborte të vonshme.

Cilat janë simptomat e një aborti spontan?

Simptomat e një aborti spontan përfshijnë:

• Gjakderdhje që shkon duke u rritur
• Dhimbje të rënda
• Dhimbje barku
• Ethe
• Dobësi
• Dhimbje shpine

Nëse përjetoni simptomat e listuara më sipër, kontaktoni menjëherë gjinekologun tuaj. Ai ose ajo do t’iu tregojë që të shkoni në vizite per kontrollim ose në dhomën e urgjencës.

Çfarë shkakton Abortin spontan?

Shumica e gabimeve ndodhin kur foshnja e palindur ka probleme gjenetike fatale. Zakonisht, këto probleme nuk janë të lidhura me nënën.

Shkaqe të tjera të abortit përfshijnë:

• Infeksion
• Gjendjet mjekësore të nënës, të tilla si diabeti ose sëmundja e tiroides
• Problemet e hormoneve
• Reaksione te sistemit imunitar
• Problemet fizike të nënës
• Anomalitë e mitrës

Një grua ka një rrezik më të lartë të abortit nëse:

• Është mbi moshën 35 vjeç
• Ka sëmundje të caktuara, të tilla si diabeti ose problem me tiroide
• Ka pasur tre ose më shumë dështime

Pamjaftueshmëria e qafës së mitrës

Aborti ndonjëherë ndodh sepse ekziston një dobësi e qafës së mitrës, e quajtur qafë e mitrës e paaftë, e cila nuk mund të mbajë shtatzëninë. Aborti nga qafa e mitrës e paaftë zakonisht ndodh në tremujorin e dytë. Zakonisht ka disa simptoma para abortit të shkaktuar nga paaftësia e qafës së mitrës. Një grua mund të ndjejë presion të papritur, “uji” i saj mund të shpërthejë dhe indet nga fetusi dhe placenta mund të dalin pa shumë dhimbje.

Qafa e mitrës mund të trajtohet zakonisht me qepje rrethore në qafë të mitrës për shtatzëninë e radhës, zakonisht rreth javës së 12. Qepja mban qafën e mitrës të mbyllur derisa të tërhiqet gjatë kohës së lindjes. Qepja mund të bëhet edhe nëse nuk ka pasur abort të mëparshëm, vetëm nëse paaftësia e qafës së mitrës është zbuluar mjaft herët, para se të ndodh ndonjë abort.

Si diagnostikohet dhe trajtohet një abort spontan?

Mjeku juaj do të kryej një test pelvik, një test me ultratinguj dhe një test gjaku për të konfirmuar abortin. Nëse aborti është i plotë dhe mitra është bosh, atëherë zakonisht nuk kërkohet trajtim i mëtejshëm. Herë pas here, mitra nuk zbrazet plotësisht, kështu që kryhet një intervenim zgjerimi dhe largimi (D & K) te mbetjeve.

Gjatë kësaj procedure, qafa e mitrës zgjerohet dhe çdo ind i mbetur i fetusit ose i placentës hiqet lehtë nga mitra. Medikamente të caktuara mund të jepen për të shkarkuar trupin tuaj nga mbetjet në mitër. Ky opsion mund të jetë më ideal për dikë që dëshiron të shmangë operacionin apo nese gjendja e të cilit është stabile.

Analizat e gjakut për të përcaktuar sasinë e hormonit të shtatzënisë (hCG) kontrollohen për të monitoruar progresin e abortit. Kur mbaron gjakderdhja, zakonisht do të jeni në gjendje të vazhdoni me aktivitetet tuaja normale. Nëse qafa e mitrës zgjerohet, ju mund të diagnostikoheni me qafë të mitrës të paaftë dhe një procedurë për mbylljen e qafës së mitrës (e quajtur leukoplasti) mund të kryhet nëse vazhdimi i shtatzënise është ende i mundshem.

Nëse lloji juaj i gjakut është Rh negativ, mjeku mund t’iu japë një produkt gjaku të quajtur Rh imun globulin (Rhogam). Kjo ju pengon të zhvilloni antitrupa që mund të dëmtojnë foshnjen tuaj te palindur, si dhe ndonjë shtatzëni të ardhshme. Analizat e gjakut, analiza gjenetike apo mjekimi mund të jetë i nevojshëm në qoftë se një grua ka më shumë se dy aborte spontane njëri pas tjetri (të quajtur aborte periodike).

Disa procedura diagnostike të përdorura për të vlerësuar shkakun e aborteve të përsëritura përfshijnë ultratinguj të legenit, histerosalpingogram (rrezatim X i mitrës dhe tubit fallopian) dhe histeroskopi (një provë në të cilën mjeku e sheh brendësinë e mitrës me një të teleskop të hollë të futur përmes vaginës dhe qafës së mitrës).

Si ta di nëse kam pasur një abort?

Gjakderdhja dhe sikleti i lehtë janë simptoma të zakonshme pas një aborti. Nëse keni gjakderdhje të rëndë me temperaturë, të dridhura ose dhimbje, menjëherë kontaktoni mjekun tuaj. Poashtu, këto mund të jenë shenja të një infeksioni.

A mund të mbetem shtatzënë pas një aborti spontan?

Po. Të paktën 85% e grave që kanë abortime spontane kanë shtatzëni dhe lindje normale. Përjetimi i një aborti te tille nuk do të thotë që keni problem të lindshmërisë. Nga ana tjetër, rreth 1% -2% e grave mund të kenë përsëri aborte spontane (tre ose më shumë). Disa studiues besojnë se kjo është e lidhur me një reagim autoimun.

Nëse keni pasur dy aborte njëri pas tjetrit, duhet të ndaloni përpjekjen për te mbetur shtatezene, përdorni një formë të kontrollit të lindjes dhe kërkoni nga mjeku juaj i kujdesit shëndetësor që të kryejë teste diagnostikuese për të përcaktuar shkaktarin e abortimeve.

Sa kohë do të duhet të pres para se të mund të provoj përsëri?

Diskutoni kohën e shtatzënisë tuaj të ardhshme me mjekun tuaj. Disa gjinekolog rekomandojnë që të pritni për një kohë të caktuar (nga një cikël menstrual në 3 muaj) përpara se të përpiqeni të konceptoni përsëri. Për të parandaluar një tjetër dështim, ofruesi juaj i kujdesit shëndetësor mund të rekomandojë trajtimin me progesteron, një hormon të nevojshëm për implantim dhe mbështetje të hershme të shtatzënisë në mitër.

Marrja e kohës për t’u shëruar si fizikisht dhe emocionalisht pas një moslindjeje është i rëndësishëm. Mbi të gjitha, mos e fajësoni vetveten për kete. Konsultimi është në dispozicion për t’iu ndihmuar të përballoni humbjen tuaj. Grupet mbështetëse për humbjen e shtatzënisë mund të jenë gjithashtu një burim i vlefshëm për ju dhe partnerin tuaj. Pyesni gjinekologun tuaj për më shumë informacion rreth këtyre burimeve.

A mund të parandalohet një abort spontan?

Zakonisht një humbje e shtatezenise nuk mund të parandalohet dhe ndodh shpesh nëse shtatzënia nuk është normale. Nëse një problem specifik identifikohet me testimin, atëherë opsionet e trajtimit mund të jenë të disponueshme.

Ndonjëherë, trajtimi i sëmundjes së nënës mund të përmirësojë shanset për një shtatzëni të suksesshme.